#karmieswobodnie

      Są momenty, kiedy przypadków jest tak wiele, że przestaję sądzić, że to przypadki, a zaczynam podejrzewać, że to ewidentne drogowskazy, wg których powinnam podążać, by zrealizować jakiś plan, którego wypełnienie jest mi pisane. Takim właśnie "zaplanowanym przypadkiem" było dla mnie spotkanie Ani z http://www.koszulove.com i jej zaproszenie mnie do wzięcia udziału w akcji #karmieswobodnie. Ponieważ sama jestem zafascynowana odkrywaniem tego, jaką posiadam "supermoc" w postaci mleka (im więcej o tym czytam, tym bardziej się cieszę, że mogę karmić syna), czuję, że chcę się tą wiedzą dzielić z innymi. Z radością więc przyłączamy się do #karmieswobodnie - i ja i Tymek! :) 

W ramach akcji ja i wiele innych mam karmiących będziemy zachęcały do zrobienia sobie "brelfie" podczas karmienia poza domem i otagowania (na facebooku i/lub na instagramie) #karmieswobodnie. Pokażmy, że kp jest naturalne,dobre i piękne i że afirmujemy je jako element aktywnego stylu życia, jaki dziś młode mamy prowadzą.

25 maja w Poznaniu odbędzie się konferencja z największymi autorytetami w dziedzinie karmienia piersią: Agatą Aleksandrowicz - Hafija.pl, Joanną Anger - alaantkoweblw.pl, Julitą Hypki z La Leche League i Hanią Krawsz, założycielką grupy Karmiące Cyce na Ulice. Spotkanie to będzie inauguracją rozpoczynającego się wtedy Togodnia Karmienia Piersią, a ja z ręką na piersi, z dumą wezmę w nim udział. Tym bardziej, że będę miała okazję spotkać tam blogerki, które przez ostatnie miesiące stały się dla mnie autorytetami w kwestii żywienia niemowląt, jak np. Hafija czy Asia Anger z alaantkoweblw.pl.

Naszym celem jest dodać pewności młodym mamom i odwagi by karmić w przestrzeni publicznej. Jest to bardzo ważne, ponieważ z powodu braku wsparcia na początkowym etapie karmienia piersią oraz obaw przed dezaprobatą otoczenia, wiele kobiet w ogóle rezygnuje lub szybciej rezygnuje z karmienia piersią. A nie ma wspanialszego prezentu na start, obok poczucia bliskości, czułości i bezpieczeństwa, jaki mama może dać swojemu maleństwu, niż matczyne mleko, będące źródłem niewyczerpanych dobrodziejstw dla jego zdrowia.

Już wiadomo z całą pewnością, że w mleku mamy, przez cały okres karmienia (a nie tylko przez pierwsze pół roku, jak to niektórzy bezwiednie wciąż powtarzają) są zawarte żywe komórki macierzyste. Że w tym mleku znajduje się HAMLET - składnik, który zabija komórki nowotworowe i który jest największą nadzieją na walkę z nowotworami. Dzieci karmione piersią są zdrowsze lub szybciej dochodzą do zdrowia, a u wcześniaków karmionym mlekiem mamy nie występuje martwicze zapalenie jelit i wiele innych schorzeń, które swój początek mają w układzie pokarmowym. Nawet najlepsze mleko modyfikowane nie zastąpi w 100% mleka mamy, bo chociażby przyswajalność cennych składników jakie są w nim zawarte jest o wiele lepsza, nie mówiąc już o przeciwciałach odpowiedzialnych za odporność etc.

Mamy modę na zdrowy tryb życia, na slow food oraz aktywność fizyczną. Wydajemy krocie na certyfikowane produkty ekologiczne czy naturalne kosmetyki, bo wiemy już, jak ważne jest zdrowe odżywianie i ograniaczanie chemii w naszym codziennym życiu. Tym bardziej wierzę, że jesteśmy w stanie wykreować modę na karmienie piersią. Nie chodzi o epatowanie biustem, ale o to, bo uświadomić ludziom, jak ważne i cenne jest karmienie piersią. I że nie ma to bynajmniej związku z seksualnością, a służy jedynie dobru dziecka (i matki, dla której kp jest profilaktyką przeciwko rakowi piersi). Musimy mieć świadomość, że dezaprobata społeczna przyczynia się do tego, że kobiety krępując się i obawiając wytykania palcami lub kąśliwych uwag (o wypraszaniu z marketów już nie wspominając), albo karmią dzieci wcześniej odciągniętym mlekiem z butelki - co jest po prostu absurdem, albo pozostają w domach, zamiast aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym.

Ja sama nigdy nie zapomnę "pierwszego razu", gdy Tymek miał niespełna miesiąc i spotkałam się na Wrocławskim Rynku z moją przyjaciółką. Kiedy mały zgłodniał, powiedziałam Pat, że muszę się gdzieś schować, żeby nakarmić małego. Do głowy przychodziła mi tylko toaleta, bo w miejscu gdzie usiadłyśmy, nie było specjalnego pomieszczenia dla rodziców z dziećmi. Pat kazała mi się stuknąć w głowę, osłonić się pieluchą i nie ruszając się z miejsca, nakarmić moje maleństwo. Od tamtej pory karmię Tymka wszędzie i nie mam z tym problemu. Oczywiście, że sama sobie nie życzę, aby obcy ludzie oglądali moje piersi. Temu zawsze okrywamy nas pieluszką. Ale karmienie syna przestałam traktować w kategorii jakiegoś "wykroczenia" czy naruszania przestrzeni innych ludzi, ale jako naturalną i konieczną czynność, służącą dobru mojego maluszka. Już dziś wiele osób pyta mnie jak długo zamierzam karmić moje dziecko. Odpowiadam - mam nadzieję, że jak najdłużej. Bo wiem, że daję mu w ten sposób to co najlepsze :)